نعناع فلفلی

نعناع فلفلی با نام علمی Menth piperita ازخانواده نعناعیان(Labiatae = Lamiaceae ) بوده و گیاهی است علفی و چند ساله که دارای ساقه های چهارگوش و گلهای بنفش روشن که به صورت خوشه های مرکب می باشد .اک های اسیدی و زهکشی شده برای کشت نعناع فلفلی مناسب هستند ادامه داد: این گیاه زمستان را به صورت رکود به سرمی برد و در فصل بهار مجدداً رشد کرده و سرشاخه می دهد.

تراکم مناسب کاشت در هر هکتار حدود ۷۰هزار بوته است که بوته ها باید به فاصله ۳۰ تا ۵۰ سانتیمتر و به عمق ۱۰ تا ۱۲ سانتیمتر کشت شوند .

برای کشت نعناع فلفلی باید از بوته هایی که ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر طول و ۳ تا ۵ برگ دارند و یا ریشه های جانبی که ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر طول و ۳ تا ۴ جوانه دارند استفاده می شود تاکید کرد:کشت بصورت کرتی برای نعناع فلفلی مناسب است.متوسط عمر مزارع نعناع فلفلی را ۳ تا ۴ سال است

نعنای فلفلی گیاهی علفی و ریزوم دار است که ارتفاع آن بین 30 تا 90 سانتیمتر است. ساقه آن صاف و با مقطع مربعی است. ریزومها گوشتی بوده و دارای ریشه های فیبری هستند. برگها پهن، کرکدار ، سبز تیره، با رگبرگهای قرمز، نوک تیز و در حاشیه دندانه دار هستند. در برخی قسمتهای ساقه نیز کرکهای ظریفی دیده می شود. گلها بنفش و در گل آذینهای خوشه ای مارپیچی(verticillaster) دیده می شوند. فصل گلدهی از اواسط تا اواخر تابستان است. نعنا فلفلی گیاهی سریع الرشد است و پس از استقرار در زمین به سرعت پخش می شود. این گیاه عقیم بوده و در نتیجه بذر تولید نمی کند. قسمتهای مورد استفاده این گیاه گلها و برگها هستند که با شروع باز شدن گلها برداشت انجام می شود. پیش از عصاره گیری از نعنای فلفلی مدتی اجازه می دهند تا آب آن تبخیر شده و کمی پژمرده شود. نعنا فلفلی مقادیر بالایی منتول(40.7%) دارد. علاوه بر این، روغن بدست آمده از آن دارای منتون(23.4%)، استرهای منتیل و به خصوص استات منتیل است. نعنای خشک شده بین 0.3-0.4% منتول دارد. روغن نعنای فلفلی دارای ترکیبات دیگری مانند لیمونین، pulegone، caryophyllene و پینن است. علاوه بر این، نعنا فلفلی دارای فلاونوئیدهایی مانند eriocitrin، هسپریدین و کامپفرول است .